یک اربعین گذشت
سلام شیرینم دخترم: مرگ موهبتی است الهی ,که به قامت هرموجودزنده ای می نشیند,بشیرت ازاین قاعده مستثنی نیست ومانیزازآن غافل هستیم.چه سخت است باورش ,تحملش,جداشدنش وندیدنش... ولی چه می شودکرد,بایددربرابرمشیت الهی سرتسلیم فرودآورد,گرچه خلوتش ناگهانی بودورفتنش نامنتظره ,وجودش افتخاربودونبودش مسلخ تلخ ناباوری ,دلش دریای عشق بودووجودش باران کرامت ,ستاره ای بودکه خاموش شدوخورشیدی بودکه غروب کرداما,طنین صدای دلنشینش همچنان درگوش ما,مهربانیش درقلب ماوزیبایی چهره اش همیشه دریادماست...امیدکه درجواررحمت پروردگارآسوده وآرام بیارامدوازآمرزش حضرت حق بهره مندشود.... چهل غروب غمبارازپرکشیدن مادربزرگ گرامیم گذش...
نویسنده :
مامان نفیسه
23:22